Βατοπαίδι: Ένα τεράστιο μικρό σκάνδαλο

"Αφού ψάχνουν - ψάχνουν και δεν βρίσκουν, κατέληξαν στο πόρισμα: Το Βατοπαίδι έγινε για να φάνε οι συμβολαιογράφοι!" αναφέρει με έκδηλη αγανάκτηση ο τίτλος πρόσφατης ανάρτησης του ιστολογίου olympia.gr.

Είναι γεγονός ότι έχει αρχίσει να διαφαίνεται πως το "μέγα σκάνδαλο" της Μονής Βατοπαιδίου, τελικά δεν ήταν και τόσο σκάνδαλο. Αντίθετα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ενορχηστρώθηκε με σκοπό να πληγεί ...
... η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αλλά και η Εκκλησία.

Με το πέρασμα του χρόνου, η πιθανότητα να ωφελήθηκαν οικονομικά πολιτικά πρόσωπα απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Επιπλέον, όπως αποκαλύπτει το olympia.gr, οι συμβολαιογραφικές αμοιβές κατατέθηκαν κανονικά υπέρ του Δημοσίου.

Το όλο θέμα άρα περιορίζεται μάλλον στο ότι η αξία της ανταλλαγής των ακινήτων προέκυψε αρκετά συμφερότερη για τη Μονή από ότι για το Δημόσιο, αν και ως τώρα (μετά από 2 εξεταστικές) δεν έχει καταστεί δυνατό να προσδιοριστεί το πόσο συμφερότερη.

Το «έγκλημα» λοιπόν εξαντλείται στο ότι κάποιοι που εκτιμούσαν το έργο ενός κοινωφελούς οργανισμού, έκαναν το λάθος να υπάρξουν υπέρ το δέον υποκειμενικοί υπέρ αυτού στη διαδικασία εκτίμησης των ακινήτων της ανταλλαγής. Φρόντισαν ώστε το έθνος να μπορεί να ωφεληθεί από έναν Εθνικό Ευεργέτη περισσότερο από ότι θα μπορούσε να ωφεληθεί ένας ιδιώτης. Επιπλέον προκύπτει και το «επιβαρυντικό» στοιχείο ότι η διαδικασία αξιολόγησης «ευτελών» εκτάσεων όπως λίμνες και δάση είναι κανονικά υπόθεση πανεύκολη και εντελώς αντικειμενική. Ίσως θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι έχουν μηδενική αξία!

Αφήνοντας τη όποια σκωπτική διάθεση στην άκρη, πρέπει να παραδεχτούμε ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η συναλλαγή αυτή έπρεπε να είναι πιο "αντικειμενική" και ότι εφόσον υπήρχε πρόθεση επιδότησης (θεμιτής κάτω από άλλες συνθήκες) ενός έργου κοινωφελούς, αυτό θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί κάπως διαφορετικά.

Επί της ουσίας της υπόθεσης όμως, οι εμπλεκόμενοι κρατικοί λειτουργοί δεν τεκμαίρεται να ανταμείφθηκαν για τις υπηρεσίες τους. Αντιθέτως προκύπτει ότι τα πλεονάζοντα κεφάλαια κατέληξαν στη Μονή. Σε μία μονή που επιτελεί ένα κοινωφελές έργο (με κάθε έννοια του όρου: φιλανθρωπικό, πνευματικό, πολιτισμικό, εθνικό) τουλάχιστον όσο ωφέλιμο όσο εκείνο που υποτίθεται προσφέρει το ελληνικό δημόσιο και που παράγει το έργο αυτό εξίσου αποτελεσματικά με το ελληνικό δημόσιο.

Άρα γιατί μας ζάλιζαν τόσους μήνες, και δεν άφηναν εξαρχής στη Δικαιοσύνη το έργο του καθαρισμού της υπόθεσης; Προφανώς για να αποκομίσουν επικοινωνιακά οφέλη, τα οποία και απεκόμισαν.

Το σίγουρο είναι ότι για άλλη μία φορά θριάμβευσε η υποκρισία:

-  Μας πειράζει το Βατοπαίδι, αλλά δεν μας πειράζει ότι το κράτος αφήνει τα υπόλοιπα ολυμπιακά ακίνητα (που δεν αντάλλαξε) να ερημώνουν και να ξεγυμνώνονται από μικρογυρολόγους.

- Δεν μας πειράζει επίσης, που το κράτος με κάθε ευκαιρία απομυζά τις μοναστηριακές περιουσίες (δωρημένες από τους προγόνους μας). Θεωρούμε αδιανόητο και ανεπίτρεπτο οι μονές να έχουν δικαιώματα.

- Και φυσικά, εθελοτυφλούμε εντελώς στο γεγονός ότι τα μοναστήρια ανήκουν και υπηρετούν τον ίδιο λαό για τον οποίο υπάρχει και λειτουργεί το κράτος.

[Βλέπε σχετικό άρθρο από το olympia.gr]