Τρίτη 10 Αυγούστου 2010

Δύο οι ευνοημένοι της Ιστορίας

Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς στην εφημερίδα Καθημερινή (11/7/10):


"Ορος-προϋπόθεση της αντιπροσωπευτικής - κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι να υπάρχουν κόμματα. Ποιος θέτει τους όρους για να λειτουργήσει η δημοκρατία; Τους θέτει το σύνταγμα. Αρα το σύνταγμα, ως θεσμικό δεδομένο (γενεσιουργός της δημοκρατίας σύμβαση - συμφωνία - έκφραση του λαϊκού σώματος), είναι υπέρτερο των κομμάτων. Δεν προηγούνται τα κόμματα για να καθορίσουν την οργάνωση και λειτουργία της δημοκρατίας, προηγείται το σύνταγμα που επιβάλλει τους όρους ύπαρξης και λειτουργίας κομμάτων. Το σύνταγμα το συντάσσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση με εντολοδόχους του λαού εκλεγμένους γι’ αυτόν ειδικά τον σκοπό.
Στην Ελλάδα την αυτοπροστασία του το σύνταγμα (την επαγρύπνηση και τον έλεγχο για τη συνεπή τήρηση των διατάξεών του) την ταυτίζει με τον «πατριωτισμό των Ελλήνων», δεν την εμπιστεύεται στον «πατριωτισμό των κομμάτων» (που είναι σχήμα οξύμωρο, αφού τα κόμματα εκφράζουν συμφέροντα ταξικά, συντεχνιακά, επαγγελματικές επιδιώξεις εξουσίας). Αν ένα κόμμα παραβιάζει ή αθετεί αρχές ή διατάξεις του συντάγματος, το σύνταγμα επιτάσσει να αντιδράσει ο πατριωτισμός του λαού για να προστατεύσει τη δημοκρατία...

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Γλωσσική κατάκτηση και κοινωνικός αποκλεισμός


Από την Καθημερινή (18/7/2010)

Γράφει ο Ευθ. Φοίβου Παναγιωτίδης*

Πριν από λίγο καιρό, η Τίνα Σταύρου των Δρόμων Ζωής μού μιλούσε για το αθόρυβο και ζωτικό έργο της εθελοντικής οργάνωσης, που ασχολείται με τα παιδιά από τη Θράκη που ζούνε στο Γκαζοχώρι. Ενώ συζητούσαμε, μου είπε για μια αξιοσημείωτη αλλαγή που συνέβη στη γειτονιά τα τελευταία χρόνια. Δεν μιλάμε φυσικά για τη μετατροπή της γειτονιάς από άβατη φτωχογειτονιά σε μέγα διασκεδαστήριο, αλλά για ένα φαινόμενο πολύ πιο καθοριστικό για τη ζωή των κατοίκων της: ένα φαινόμενο όπου η πολιτική συναντάει τη γλωσσική ανάπτυξη...

Σάββατο 7 Αυγούστου 2010

Ξέσπασε κρίση με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ύμια...


Ευχαριστούμε το φίλο που μας έθεσε υπόψη ένα άρθρο της εφημερίδας Παρόν (18/7/2010):

"Ο... συνωστισμός στη Σμύρνη, της κυρίας Ρεπούση, στο περιβόητο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού, που αναγκάστηκε η κυβέρνηση Καραμανλή, μετά τον γενικό ξεσηκωμό, να το αποσύρει (και ο αθηναϊκός λαός την κυρία Γιαννάκου), φαντάζει πταίσμα μπροστά στο εθνικό
έγκλημα που διαπράττουν οι συγγραφείς αλλά και οι αξιολογητές του βιβλίου της Γ΄ Γυμνασίου «Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία», όπου εκεί μαθαίνουν τα παιδιά μας κι εμείς ότι τα Ύμια δεν ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά τα... διεκδικούμε μαζί με την Τουρκία!

Συγκεκριμένα, στη σελ. 163 για την τουρκική πολεμική επιχείρηση κατάληψης της ελληνικής βραχονησίδας τον Γενάρη του 1996, γράφονται επί λέξει τα εξής:

Πέμπτη 5 Αυγούστου 2010

H "ειρηνική επιθετική στρατηγική" της Τουρκίας

Tου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Τα τουρκικά πλοία Πίρι Ρέις και Τσεσμέ, αφού ολοκλήρωσαν έναν γύρο ερευνών στην Ανατολική Μεσόγειο και το Θρακικό Πέλαγος αντίστοιχα, επέστρεψαν στα λιμάνια τους, χωρίς να αποκλείεται όμως η επανεμφάνισή τους σύντομα, αφού η Τουρκία έχει εκδώσει νόταμ για έρευνες του Πίρι Ρέις μέχρι τις 20 Αυγούστου. Με τις έρευνες ιδίως του Πίρι Ρέις, η Τουρκία έκανε ένα βήμα προς την εγγραφή δικαιωμάτων σε μια περιοχή της Μεσογείου τα οικονομικά δικαιώματα επί της οποίας ανήκουν με σαφήνεια στην Ελλάδα και την Κύπρο και η οποία, υποστηρίζουν καλά πληροφορημένες πηγές, διαθέτει πιθανώς πολύ μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων...

Τετάρτη 4 Αυγούστου 2010

Τα ύδατα της Στυγός ίσως σκότωσαν το Μέγα Αλέξανδρο

Γράφουν Τα Νέα (20/7/2010):

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ τοξικό βακτήριο από τα ύδατα της Στυγός, ενός από τους ποταµούς που κατά την ελληνική µυθολογία οδηγούσαν στον Κάτω Κόσµο, µπορεί να κρύβεται πίσω από τον πρόωρο θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύµφωνα µε οµάδα επιστηµόνων. Οι ερευνητές θα παρουσιάσουν τη µελέτη τους την επόµενη εβδοµάδα στο διεθνές συνέδριο τοξικολογίας που θα φιλοξενήσει φέτος η Βαρκελώνη και κατέληξαν σε αυτό το συµπέρασµα ρίχνοντας το φως της σύγχρονης γεωλογίας και τοξικολογίας σε πληροφορίες που προέρχονται από την αρχαία γραµµατεία. 

Αρχαίες πηγές
Οπως επισηµαίνουν, τόσο ο Ησίοδος όσο και ο Παυσανίας αναφέρουν στα κείµενά τους ότι τα ύδατα της Στυγός ήταν δηλητηριώδη. Σύµφωνα µε τη µυθολογία, οι θεοί έδιναν όρκους στη Στύγα και εάν τους παραβίαζαν έπιναν από αυτά τα ύδατά της ως τιµωρία.
Ο Ησίοδος γράφει ότι όποιος έπινε από τα νερά του ποταµού δεν µπορούσε να κινηθεί, να αναπνεύσει και να µιλήσει για έναν χρόνο. Παρόµοια συµπτώµατα είχε εµφανίσει και ο Μέγας Αλέξανδρος. Αρχικά παρουσίασε υψηλό πυρετό και κοιλιακό άλγος και µπορούσε να κινήσει µόνο τα µάτια του και τα χέρια του πριν πέσει τελικά σε κώµα. 

Δηλητηρίαση
Η υπόθεση της δηλητηρίασης είχε απορριφθεί από πολλούς επιστήµονες καθώς την εποχή του Αλεξάνδρου υπήρχαν ελάχιστα δηλητήρια που προκαλούσαν υψηλό πυρετό. Δεδοµένου, όµως, ότι τα συµπτώµατα που παρουσίασε µοιάζουν µε αυτά που, σύµφωνα µε τη µυθολογία, εµφάνιζαν και οι θεοί όταν έπιναν από τα ύδατα της Στυγός, η δρ Αντριαν Μέιγιορ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο του Στάνφορντ, θεωρεί ότι η υπόθεση της δηλητηρίασης από ένα φυσικό δηλητήριο είναι απολύτως βάσιµη.

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

Η χειρότερη κρίση...

Ευχαριστούμε το φίλο που μας έστειλε αυτό το κείμενο από το troleatzis (20/5/2010):


Απόγευμα. Διπλό λεωφορείο από Γλυφάδα για κέντρο. Φίσκα. Οι όρθιοι κρεμασμένοι από τις χειρολαβές. Οι καθισμένοι έκλειναν τα μάτια κατάκοποι από δουλειά και έγνοιες. Μέσα κατήφεια κι ιδρώτας. Από τα ανοιχτά παράθυρα αύρα και καυσαέριο. Σε μια στάση επιβιβάστηκε μια μεγάλη παρέα εφήβων. Απλώθηκαν σπρώχνοντας άγαρμπα τους ήδη στριμωγμένους. Από την άμμο που σκόρπισαν σε κάθε τους κίνηση φαινόταν ότι επέστρεφαν από μπάνιο στη θάλασσα. 'Αρχισαν να φωνάζουν. Για την ακρίβεια να ουρλιάζουν. Η εθνική μας λέξη επανερχόταν σε κάθε φράση υποκαθιστώντας ονόματα, επίθετα, ουσιαστικά, ρήματα. Δεν ήταν κουβέντα αλλά παραλήρημα. Υστερία διανθισμένη με άναρθρες κραυγές που ξεσήκωναν τα εξωπραγματικά γέλια των υπόλοιπων της αγέλης.

Η μόνη αντίδραση στην εισβολή, απειροελάχιστες συσπάσεις ενόχλησης στα πρόσωπα των επιβατών. Και ερμητικό κλείσιμο στο καβούκι του ο καθένας. Καρτερικά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε. Ήταν γύρω στα εξηνταπέντε με εβδομήντα. Στον τόνο παράπονου κι όχι της επίπληξης, με χροιά απελπισίας, είπε χαμηλόφωνα στον έφηβο που στεκόταν δίπλα του και έκανε το μεγαλύτερο σαματά: “Βρε αγόρι μου κουφός είσαι και φωνάζεις έτσι; Πιο σιγά σε παρακαλώ, δεν αντέχουμε. Κουρασμένοι άνθρωποι είμαστε.”

Οι επιβάτες αναθάρρησαν για μια στιγμή, πιστεύοντας ότι θα έπιαναν τόπο τα λόγια του. Τα ουρλιαχτά σταμάτησαν για δευτερόλεπτα για να συνεχίσουν επιδεικτικά εντονότερα από πριν. Στάση τη στάση η αγέλη άρχισε να αποδεκατίζεται. Τελευταίος έμεινε ο έφηβος που δέχτηκε την παράκληση του ηλικιωμένου. Επιτέλους ήσυχος. Το μόνο που έκανε ήταν κάποιες περίεργες, ανεξήγητες γκριμάτσες με το στόμα του.

Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

Ο ηλικιωμένος δεν είδε τη χειρονομία. Στεκόταν ακίνητος στη θέση του σαν να μην μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. Μόνο όταν έκλεισε η πόρτα και το λεωφορείο ξεκίνησε, έβγαλε από την τσέπη του με αργές κινήσεις ένα υφασμάτινο άσπρο μαντήλι. Όλοι τριγύρω που είχαν δει τη σκηνή στράφηκαν προς άλλες κατευθύνσεις, αφήνοντάς τον διακριτικά μόνο να σκουπίσει πρώτα το μάτι, μετά το μάγουλό του και τέλος το πουκάμισό του. Ύστερα το δίπλωσε προσεκτικά στα τέσσερα, στα οχτώ, στα δεκάξι. Μέχρι το τέρμα δεν σήκωσε το κεφάλι. Το βλέμμα του έμεινε προσηλωμένο στα δάχτυλα που τρέμοντας έστριβαν τις άκρες του υγρού μαντηλιού.

Κανένας δεν σχολίασε, κανένας δεν είπε κουβέντα. Μόνο μετά από αρκετή ώρα, ανηφορίζοντας πια τη Συγγρού κάποιος μουρμούρισε: “Αυτή είναι η χειρότερη κρίση...” Η φωνή του όμως σκεπάστηκε από τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου.

Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Το θερινό ημερολόγιο του Γιώργου Παπανδρέου

Διαβάζουμε στη LIFO

Από τον "Πιτσιρίκο"



1 Αυγούστου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, είναι ο πρώτος μου Αύγουστος ως πρωθυπουργός. Ελπίζω να μην είναι και ο τελευταίος. Είναι ωραίο να είσαι πρωθυπουργός της Ελλάδας, γιατί όλες τις αποφάσεις τις παίρνει η «τρόικα» και εσύ μπορείς να κάνεις βόλτες και να ασχολείσαι με ταθαλάσσια σπορ. Πάντα τις αποφάσεις για την Ελλάδα τις έπαιρναν οι ξένοι, αλλά είμαι ο πρώτος που το θεσμοθέτησε και το ανακοίνωσε επίσημα στον ελληνικό λαό. Κάποιος έπρεπε να τους πει την αλήθεια. Τους ξεκαθάρισα επίσης πως βρισκόμαστε σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Είναι υπερτιμημένη η εθνική κυριαρχία∙ άλλωστε, εγώ είμαι σοσιαλιστής -άρα και διεθνιστής- και δεν τα πάω καλά με τους εθνικισμούς. Ξέχασα να σου πω πως είμαι στην Πάρο και τα περνάω τέλεια. Έκανα κανό, windsurfing, βάρη, ποδήλατο, bungee jumping και θαλάσσιο σκι. Ήθελα να κάνω και τον γύρο του νησιού τρέχοντας, αλλά με γιουχάρανε κάτι γριές στο Πίσω Λιβάδι και αναγκάστηκα να σταματήσω.

2 Αυγούστου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, επιστρέψαμε από την Πάρο τα ξημερώματα με το πλοίο της γραμμής. Το ΠΑΜΕ είχε αποκλείσει το λιμάνι του Πειραιά και δεν άφηνε τους επιβάτες να αποβιβαστούν. Βούτηξα στη θάλασσα από το κατάστρωμα, έκανα μακροβούτι και βγήκα στην ξηρά, χωρίς να με πάρει κανείς είδηση. Βέβαια, η μπόχα από τα σκατόνερα του λιμανιού έχει ποτίσει όλο μου το κορμί και αναγκάστηκα να αναβάλω όλα τα ραντεβού μου.

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Το χαρτί της καπηλείας της ιστορίας και του πολιτισμού

«Η Κωνσταντινούπολη παίζει το μεγάλο χαρτί της πολιτισμικής πρωτεύουσας», έγραφε προ λιγων ημερών η Καθημερινή. Όμως, η Τουρκία δεν παίζει αυτό το χαρτί απλά και μόνο στα πλαίσια μίας συνηθισμένης προσπάθειας προβολής των τουριστικών θελγήτρων της.


Έχει πλέον καταστεί σαφές ότι η Τουρκία παίζει το χαρτί της ισχυρής πολιτισμικής δύναμης γενικότερα, για την κατασκευή της εικόνας της οποίας επιστρατεύει μία έντεχνα κατασκευασμένη – υποτιθέμενη υπερχιλιετή - πολιτισμική διαχρονικότητα. Είναι δε σε πλήρη συνέπεια με τη λογική αυτή που οι Τούρκοι φρόντισαν να μας αιφνιδιάσουν πολιτογραφόντας τον Καραγκιόζη Τούρκο με τη σφραγίδα της Unesco.


Παρακολουθώντας τις κινήσεις αυτές, εύλογα υποθέτει κανείς ότι εντάσσονται στα πλαίσια εφαρμογής της στρατηγικής του λεγομένου νεο-οθωμανικού δόγματος Νταβούτογλου. Ωστόσο, θα είναι λάθος να αντιμετωπίζει κανείς το φαινόμενο του νεο-οθωμανισμού μόνο ως νοσταλγική προσπάθεια αναβίωσης - με σύγχρονους όρους -  μίας άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας. Η καπηλεία του πολιτισμού και της ιστορίας υποκρύπτει επιπλέον την αδυναμία εγκατάλειψης εμφανών ακόμη νομαδικών καταβολών όπου η αρπαγή αποτελεί τυπικό χαρακτηριστικό ιδιοπροσωπείας.
Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να παραβλέπεται στην προσπάθεια κατανόησης, πρόβλεψης και αντιμετώπισης της συμπεριφοράς της «Ευρωπαϊκής» Τουρκίας.

Σχετική αρθρογραφία:

- «Τούρκος» με απόφαση της UNESCO ο Καραγκιόζης Τα Νέα 14/7/2010

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ο θάνατος του Νεοέλληνα και η γέννεση του Πανέλληνα


Ανάρτηση του Λουκά στο NationalPride (19/2/2010)
Γεώργιος Σιδηρούντιος

"Βάρβαρες πρασινομπλέ φυλές γονάτισαν τον τόπο. Λεηλάτησαν εδώ και δεκαετίες. Εξουδετέρωσαν τους ελεύθερους τω πνεύματι. Τους καθήλωσαν. Πολλοί Έλληνες πρόλαβαν και έφυγαν στα πέρατα της υφηλίου μετανάστες. Αντί αυτών που εξόρισαν οι πρασινομπλέ, εισήγαγαν πολλούς τριτοκοσμικούς υποταγμένους δούλους.

Η ανθελληνική φιλοσοφία της αναξιοκρατίας βασίλεψε. Όποιος τόσα χρόνια μιλούσε για την αθλιότητα της κατάστασης και την καταστροφή που έρχεται, περιθωριοποιούνταν τόσο από το κυρίαρχο πρασινομπλέ σύστημα, όσο και από αρκετούς λοβοτομημένους συμπολίτες του. Όποιος δεν ασπάστηκε τον σκυλαδισμό έγινε συχνά δακτυλοδεικτούμενος και περίγελος. Και ο Σωκράτης, και ο Πλάτωνας, και ο κάθε γνώστης ανά τους αιώνες, και ο μεγάλος μουσικός Μίκης πρόσφατα, ξεκάθαρα το λένε: άλλαξε την μουσική σε ένα λαό και του έχεις αλλάξει το ήθος του. Επιβλήθηκε λοιπόν από τις πρασινομπλέ βάρβαρες φυλές η σκυλαδοποίηση και ο ανατολιτισμός.

Αποχαυνώθηκε ο λαός για να καταληστεύεται ευκολότερα. Οι θλιβερές μελωδίες ψυχοπλακομένων, ο ήχος θρήνου απελπισμένων, στα σκυλάδικα μέσα εμπλουτίστηκε με τις νότες του ηδονισμού. Αυτός ο σύνθετος ήχος έφτιαξε το ήθος του λεγόμενου Νεοέλληνα. Ηττήθηκαν οι αντρειωμένες Ελληνικές νότες του Μίκη, του Μαρκόπουλου και άλλων, ηττήθηκαν προς το παρόν...

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Η ιστορική μνήμη. Σέρβοι και Κοσσυφοπέδιο

Η πρόσφατη επικαιρότητα μας ωθεί στο να αναδημοσιεύσουμε ένα άρθρο που διαβάσαμε στο aktines.gr:

Tου αναπλ. καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Δημητρίου Β. Γόνη, το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Ανάπλασις”, τεύχος 381. Το άρθρο δίνει βαρύτητα στο ιστορικό στοιχείο της υποθέσεως.

Σκοπός του παρόντος άρθρου δεν είναι η αποκατάσταση της αλήθειας. Ποιός ενδιαφέρεται εξάλλου για την αλήθεια και ποιός τολμάει να πη την αλήθεια; Για τους Δυτικούς αλήθεια είναι η αδυσώπητη λογική των αριθμών και η δύναμη των όπλων. Οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου εκπροσωπούν το 90% του πληθυσμού και οι Σέρβοι το 10%. Τί χρεία έχουμε μαρτύρων; Οι Αλβανοί πρέπει ν’ αποκτήσουν την αυτονομία τους και μετά από τρία χρόνια οι ίδιοι με δημοψήφισμα θ’ αποφασίσουν για την ορισμένη τους τύχη. Και η απόφαση των Δυτικών γίνεται τελεσίγραφο. Ή απαντάς θετικά ή ταπεινώνεσαι και συντρίβεσαι! Και το τελεσίγραφο γίνεται δεκτό απ’ όλους; Όχι...

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Βαλκανικός κυκλώνας πλησιάζει την Ελλάδα

Ένα άρθρο που παραμένει επίκαιρο:


Περιοδικό Ρεσάλτο

Τεύχος-27. Απρίλιος 2008

Γράφει: Ο Κωνσταντίνος Χολέβας
Πολιτικός επιστήμων

Λένε ότι  τα Βαλκάνια παράγουν περισσότερη ιστορία απ’όση μπορούν να καταναλώσουν. Το βέβαιο είναι ότι παράγουν περισσότερη αναταραχή απ’όση μπορούν οι κυβερνήσεις και οι κάτοικοι της περιοχής να αντέξουν. Έχουμε, λοιπόν, την αυθαίρετη ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, έχουμε τον κ. Νίμιτς να μας προτείνει διπλή ονομασία που θα νομιμοποιεί ουσιαστικά τον σκοπιανό αλυτρωτισμό, έχουμε τον Ρώσο Πρόεδρο Πούτιν να θυμίζει υπαρκτές και ανύπαρκτες ομοιότητες μεταξύ Κοσσοβάρων και Τουρκοκυπρίων, έχουμε πρόσφατο τον απόηχο από τις προκλητικές απόψεις, τις οποίες εξέφρασε ο κ. Μπαμπατζάν-Τούρκος ΥΠΕΞ-στην Θράκη, έχουμε και την εξ αποστάσεως επιφανειακή αντιμετώπιση των προβλημάτων από την κυβέρνηση Μπους.

Δεν είναι εύκολο να προτείνουμε λύσεις  απέναντι στον βαλκανικό κυκλώνα, διότι τα προβλήματα είναι πολυσύνθετα και διότι οι αρμόδιοι πιθανόν να γνωρίζουν κάποια πράγματα περισσότερα απ’όσα γνωρίζουμε εμείς. Όμως υπάρχουν κάποιες σκέψεις βασισμένες στην κοινή λογική, στην ιστορική εμπειρία, στο Διεθνές Δίκαιο και στην ανάγκη προστασίας των εθνικών μας συμφερόντων, τις οποίες κρίνουμε σκόπιμο να καταγράψουμε...







Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Ποιά δημοκρατία γιορτάσαμε κ.Παπούλια;

Αναδημοσιεύουμε μία εξαιρετική ανάρτηση της Κλασσικοπερίπτωσης:


"Από μικρό παιδί  είχα  καταλάβει ότι  στη γιορτή θυμόμαστε κάτι με χαρά ,κάτι που τέλος πάντων  έχει να προσφέρει κάτι τις στη μνήμη μας.
Δεν είδα ποτέ κανέναν να καλεί τους φίλους  σε γιορτή για να κλάψουν  με την κατάντια του.
Ειδα όμως ανθρώπους να γιορτάζουν την 28η Οκτωβρίου,την 25η Μαρτίου  και  να θυμούνται με χαρμολύπη τον ηρωισμό ,τις θυσίες  και τα βάσανα των προγόνων τους. Χαίρονταν  που αυτά τα βάσανα και οι θυσίες  έβγαλαν κάμποσους καρπούς ,χαίρονταν που οι αγώνες των πατεράδων και των προπροπάππων τους τους άφησαν  την περηφάνεια  του ελεύθερου κι όχι την ντροπή του αποστάτη  ,του προδότη ,του  παλιάνθρωπου...

Κυριακή 25 Ιουλίου 2010

Τι είναι τα Συμπόσια της Σύμης;




Οι περισσότερες αναφορές που διαβάζει κανείς στον Τύπο για τα Συμπόσια της Σύμης, αν δεν είναι χιουμοριστικές (βλέπε Lifo/Πιτσιρίκος), έχουν να κάνουν συνήθως με τα παρασκήνια, ενώ οι ουσιαστικές πληροφορίες είναι στην καλύτερη περίπτωση αποσπασματικές.

Όμως μία συνοπτική παράθεση της δεκατριάχρονης πλέον θεματολογίας του "θεσμού" επιτρέπει στο να αποκτήσει κανείς μία αρκετά σφαιρική αντίληψη για τον προσανατολισμό αυτού του μίνι παγκόσμιου φόρουμ. Διαπιστώνει κανείς ότι τι Νταβός, τι Μπίλντερμπεργκ, τι "Σύμημπεργκ", τα ίδια είναι. Έχουν φαγωθεί όλοι τους με αυτήν την "παγκόσμια τάξη". Ως γνήσιοι φεουδάρχες, κάνουν οι ίδιοι τις ζημιές και ύστερα προσπαθούν να βάλουν σε τάξη τους υπόλοιπους.
Απολαύστε λοιπόν τα θέματα που απασχόλησαν τα τελευταία δεκατρία χρόνια (1998 - 2010) τη σοσιαλιστική φεουδαρχία, τα οποία μαρτυρούν αυτό που λέμε:

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Προβληματισμό προκαλεί μία από τις τελευταίες αναρτήσεις του Τρωκτικού

"Θα σου πω πολλά από κοντά όταν βρεθούμε γιατί τα πράγματα έγιναν ζόρικα..." αναφέρει με νόημα μία από τις τελευταίες  αναρτήσεις του Τρωκτικού (Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010, 11:40μμ).
Τι σημαίνει το "έγιναν ζόρικα", αν όχι ότι οι απειλές δεν σταμάτησαν, αλλά αντιθέτως κορυφώθηκαν μετά τη στυγερή δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια;
Συνέβη λοιπόν το αυτονόητο: Φοβήθηκαν οι άνθρωποι για τη ζωή τους και έκλεισαν το μαγαζί... Έτσι απλά...
Τι να κάνουν οι άνθρωποι... Νέα παιδιά και οικογενειάρχες, που συνδύαζαν την αγάπη τους για τη δημοσιογραφία με το χόμπι του blogging. Που να τους περάσει από το μυαλό ότι το εγχείρημά τους απαιτούσε στομάχι Ειδικών Δυνάμεων;
Ευχόμαστε να ξαναεμφανιστούν σύντομα, αν όχι μέσω του ίδιου Τρωκτικού, τότε μέσω κάποιου άλλου "τρωκτικού" που να έχει εξίσου κοφτερά δόντια...

Το τροκτικό σώπασε... Σήμαναν το τέλος του 16 πυροβολισμοί....

Από το Athensbar, Sophia Papachristou Σαβ, 2010-07-24 01:34


Η τελευταία ανάρτηση του τροκτικού-Καληνύχτα Ελλάδα... Αυτό είναι και το τελευταίο μήνυμα του Νο1 blog της Ελλάδας που τιποτένιοι κατάφεραν να σωπάσουν με 16 σφαίρες.
16 σφαίρες που στέρησαν την ζωή από τον δημιουργό του, τον άνθρωπο που κατάφερε να κάνει πραγματικότητα ένα blog όπου όλα γράφονται χωρίς φόβο και πάθος. Όπου η αλήθεια λέγεται έξω από τα δόντια. Η αλήθεια είναι που του στέρησε τη ζωή. Φαίνεται πως η ελευθερία λόγου δεν έχει πέραση σε αυτή τη χώρα.. Οι άνθρωποι που απάρτιζαν την ομάδα δεν άντεξαν.. Δεν υπάρχει λόγος να συνεχίζουν χωρίς τον Σωκράτη Γκιόλια... Το τροκτικό αποχαιρέτησε τους αναρίθμητους επισκέπτες του με ένα αφιέρωμα στον δημοσιογράφο, που τόλμησε αλλά δεν τα κατάφερε.. Η Ελλάδα δεν ήταν έτοιμη..Το τροκτικό έκλεισε.. Είπε το τελευταίο αντίο λίγο μετά τις 12 και μετά τίποτα... Αντίο και σε εσάς λοιπόν, θα μας λείψετε...

Ανακοίνωση Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου



Γραφείο ενημέρωσης
Αθήνα, 13 Ιουλίου 2010.
Το Ελληνικό Δημόσιο πρόσφατα ανακοίνωσε την κατάθεση αγωγής σε βάρος της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου..
Η Ιερά Μονή, πιστεύοντας ότι οι δικαστικές υποθέσεις δεν πρέπει να μεταφέρονται εκτός των δικαστικών αιθουσών, δεν προτίθεται να προβεί σε καμία δημόσια αντίκρουση αυτής της αγωγής. Είναι όμως υποχρεωμένη να επισημάνει ότι το Ελληνικό Δημόσιο στην ουσία επαναφέρει επιχειρήματα που ανεπιτυχώς είχαν προβληθεί από το ίδιο εδώ και ένα αιώνα σχετικά με την δήθεν απόκτηση κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου ως διαδόχου του Οθωμανικού –Βουλγαρικού Δημοσίου και την αμφισβήτηση των Χρυσοβούλων ως νόμιμων τίτλων κυριότητας...

Παρασκευή 23 Ιουλίου 2010

Θρησκόληπτοι και θρησκευόμενοι





Πως να ερμηνεύσει κανείς το γεγονός ότι  πολλοί δημοσιογράφοι της τηλεόρασης έχουν την τάση να χαρακτηρίζουν όλους τους θρησκευόμενους θρησκόληπτους;

Δεν γνωρίζουν ελληνικά; Επιλέγουν συνειδητά να ισοπεδώσουν τον άλλον στο βωμό της ακροαματικότητας; Εκφράζουν απροκάλυπτα το ρατσιστικά τους αισθήματα  εναντίον όποιων είναι πιστοί; Εξυπηρετούν κάποια σκοπιμότητα;

Αισθάνεται κανείς ότι έχουν βαλθεί κάποιοι να μετατρέψουν την πίστη σε τεκμήριο ενοχής και ότι μάλιστα σε μεγάλο βαθμό το έχουν καταφέρει. Ε φτάνει πιά!

Γράφουμε αυτά με αφορμή την αγανακτισμένη ανάρτηση του Olympia.gr σχετικά με ανάλυση  τηλεοπτικού σταθμού για το Σωκράτη Γκιόλια. 

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Ήταν τελικά ο Σωκράτης Γκιόλιας ένας από εμάς;

Μία απάντηση στο πολυσυζητημένο κείμενο της Ρίκας Βαγιάνη στο Protagon.gr


της Εύης Κυρατζή


"Πολύς λόγος έγινε στη δημοσιογραφική μας οικογένεια για το αν ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν ένας από … εμάς. Αρκετοί τον υπερασπίστηκαν και του έπλεξαν το εγκώμιο γιατί το πίστευαν. Άλλοι το έκαναν γιατί ένας δολοφονημένος δημοσιογράφος ηρωποιείται και έτσι εξιλεώνει τους «αμαρτωλούς» , σε μία εποχή που η δημοσιογραφία βάλλεται τόσο. Άλλοι κράτησαν αποστάσεις και κάποιοι... έβγαλαν δηλητήριο…

Η μέρα της Οικογένειας

Στις 8 Ιουλίου 2010 οι χριστιανοί από διάφορες πόλεις της Ρωσίας ήρθαν στο Μούρωμ, πόλη που βρίσκεται 300 χιλιόμετρα μακριά από τη Μόσχα, για να τιμήσουν τη μνήμη των  Αγίων της Ρωσίας Πέτρου και Φεβρονίας.

 Με την ευκαιρία αυτής της Ημέρας είχε καθιερωθεί και  μία πανρωσική γιορτή- η Ημέρα της οικογένειας, της αγάπης και της πιστότητας.  Επικεφαλής των γιορταστικών εκδηλώσεων στο Μούρωμ μπήκε  ο πατριάρχης Μόσχας και πάσων Ρωσιών Κύριλλος. Ο Αγιότατος πατριάρχης ευχήθηκε σε όλους τους χριστιανούς που ζουν στο έδαφος της ιστορικής Ρωσίας να δημιουργήσουν γερές οικογένειες «αποκτώντας την πληρότητα της ζωής, όπως καλούσε ο Θεός». Στην θεία λειτουργία παρευρέθηκε επίσης και η σύζυγος του προέδρου της Ρωσίας Σβετλάνα Μεντβέντεβα, με την πρωτοβουλία της οποίας ακριβώς η γιορτή αυτή  πριν 3 χρόνια έγινε πανεθνική.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Ἀρνοῦμαι νὰ παραλάβω τὴν "Κάρτα τοῦ Πολίτη"

Παραθέτουμε το κείμενο-αντίδραση της "Πρωτοβουλίας Αντιρρησιών Ορθόδοξης Συνείδησης" στη σχεδιαζόμενη θέσπιση της "Κάρτας του Πολίτη", όπως αυτό παρουσιάζεται στο orthros.org:

Αἴτηση πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς  Ἑλλάδος

Διακήρυξη πρὸς τὶς ἀρχὲς τῆς Πολιτείας

κκληση πρὸς κάθε Ἕλληνα Ὀρθόδοξο καὶ κάθε ἐλεύθερα σκεπτόμενο ἄνθρωπο.




Ὁποιοσδήποτε νηφάλιος παρατηρητής, μακριὰ ἀπὸ φανατισμοὺς καὶ θεωρίες συνωμοσίας διαπιστώνει δυὸ πράγματα:  Ἀφενὸς μία παγκόσμια οἰκονομικὴ κρίση καὶ πολλὰ παγκόσμια προβλήματα καὶ ἀφετέρου συνεχεῖς διακηρύξεις ἀπὸ ὅλους τους ἡγέτες τοῦ κόσμου γιὰ τὴν ἀνάγκη μίας παγκόσμιας κυβέρνησης, ἡ ὁποία ὑποτίθεται ὅτι θὰ λύσει τὰ παγκόσμια προβλήματα τῆς φτώχειας, τῶν ἐπιδημιῶν καὶ τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς.  Πρὸς ὑλοποίηση αὐτοῦ τοῦ σχεδίου προωθεῖται σὲ τοπικό, περιφερειακὸ καὶ παγκόσμιο ἐπίπεδο ἡ ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση.  Μὲ πρόφαση τὸ «νοικοκύρεμα» καὶ τὴν καταπολέμηση τῆς ἐγκληματικότητας καὶ τῆς τρομοκρατίας συγκεντρώνονται προσωπικὰ στοιχεῖα τῶν πολιτῶν (data) σὲ ὅλο καὶ μεγαλύτερες βάσεις δεδομένων καὶ ὑπόκεινται σὲ αὐθαίρετη ἐπεξεργασία ἀπὸ ἄδηλα κέντρα στὰ ὁποῖα μὲ διάφορες προφάσεις διαβιβάζονται.  Ὅλοι μποροῦν νὰ θεωρηθοῦν ὕποπτοι.  Ἔτσι ἡ ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση μετατρέπεται σὲ τυραννία...

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια

Από το Ρεσάλτο:


Ο Σωκράτης Γκιόλιας δολοφονήθηκε εν ψυχρώ και κατά μαφιόζικο τρόπο. Με την ίδια συνταγή που δολοφόνησαν τον Μπάμπαλη: Συνταγή μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ.
Τότε οι μυστικές υπηρεσίες με τη μεταμφίεση της «17Ν» δολοφόνησαν έναν αρχιβασανιστή της χούντας: Γινόταν εκκαθάριση λογαριασμών εντός της CIA και ταυτόχρονα μας πλάσαραν την τρομοκρατία των μυστικών υπηρεσιών με «επαναστατικό» πρόσωπο…
Σήμερα ανοίγουν τον κύκλο του αίματος, μεταφέροντας τον αμερικάνικο γκανγκστερισμό, και μέσα στο δημοσιογραφικό χώρο, δολοφονώντας δημοσιογράφους που ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΛΑ και έχουν γίνει «ενοχλητικοί»… 
ΣΗΜΕΡΑ έχουν γίνει ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΙ. Τόσο αδίστακτοι που δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα, ούτε ανατρέχουν σε «επαναστατικά» άλλοθι… 

Νέοι από όλο τον κόσμο μιλούν ελληνικά


Καθημερινή 17/7/2010

Tου Αποστολου Λακασα

Φοιτητές και διδάσκοντες της γλώσσας φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα

Είναι παράξενο να ακούς έναν 22χρονο από τη Βοστώνη, μία 23χρονη από το Πεκίνο, έναν 19χρονο από την Μπανγκόκ, μία 23χρονη από τη Μαριούπολη να μιλούν με πάθος για τα ελληνικά και μάλιστα στα ελληνικά. Νέοι από διαφορετικές κουλτούρες συνεννοούνται στα ελληνικά και θαυμάζουν τον ελληνικό πολιτισμό! «Εως τώρα είχα έλθει στην Ελλάδα τρεις φορές. Πρώτη φορά, όμως, φέτος είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ τόσα μέρη. Η Αθήνα έχει αλλάξει πολύ από τις πρώτες φορές που την θυμάμαι, όμως παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η χώρα, εξακολουθεί να εντυπωσιάζει τον επισκέπτη. Η πρώτη μου επαφή με την ελληνική γλώσσα έγινε ήδη από το σχολείο....

Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Σπύρος & Υιός ΑΕ

Γράφει στο Άπειρος Χώρα ο vassgeo (20/5/2010):

«Στα μέσα του 1970, μετά την επαναδημοκράτιση, είδα τον Σπύρο να σουλατσάρει από καφενείο σε καφενείο με δυο τρεις εφημερίδες στη μασχάλη. Όλες στο πρωτοσέλιδο είχαν τη φωτογραφία του »εθνάρχη» με τα ατάσθαλα φρύδια. Κοτλέ καμπάνα παντελόνι, πουκαμισάκι ξεκούμπωτο με την τρίχα βιτρίνα και τον παχύ σταυρό απʼ τα βαπτίσια του.

Έλεγε ιστορίες στους θαμώνες για την εξορία που τον έστειλε η χούντα. ʽΑυτοεξορισμένοςʼ κι αυτός στη Σουηδία. Δεν ήταν κι άσχημα τελικά. Έλεγε και ξανάλεγε την ιστορία για τα κορόιδα τους σουηδούς που του αγοράσανε αμάξι επειδή είχε κάνε δήλωση πως το δικό του κάηκε. Κρατική ασφάλεια, κοινωνικό κράτος εκεί. Ένα πλαστό χαρτί απώλειας και να σου ο λαζός με το καινούριο volvo.
Mε το volvo ήρθε στην Ελλάδα το 1976 και με την ιδιότητα του αντιστασιακού, αυτοεξόριστου, κατατρεγμένου αντιφρονούντα, κι αμέσως έπιασε δουλειά. Ένας κολλητός του δούλευε στη νομαρχία… τμήμα πολεοδομίας. Κάτι μαγειρέψανε με ένα οικόπεδο, κάτι άδειες πλαστογραφήσανε και με μια αντιπαροχή βρέθηκε με δυο τρία διαμερίσματα στην κατοχή του. Νοίκιασε τα τρία σε φοιτητές της σχολής που άνοιξε στην πόλη και κάαααθονταν. Τώρα είχε χρόνο να σώσει τους συμπολίτες του από την κατάρα της αντιπαροχής που τσιμέντωσε τα πάντα.
Στις αρχές του 1980 το…

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Η κατάρρευση των οικονομιών είναι στρατηγική του ΔΝΤ



Από την Ελένη Βούλγαρη

14/5/2010


Διάβασα πρόσφατη έρευνα του ΔΝΤ η οποία έχει χρηματοδοτηθεί μεταξύ άλλων και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή από την οποία προκύπτει ότι το ΔΝΤ δουλεύει για τους πλανητάρχες (πολυεθνικές αιχμής και τραπεζικούς κολοσσούς όπου γης), και για να μη σας κουράζω η στρατηγική που χρησιμοποιεί και θα εξακολουθήσει να χρησιμοποιεί (όσο την βρίσκει ανταποδοτική) είναι τριαξονική:

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Ρέικι: θεραπεία ή αποκρυφισμός;



(Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας,  Περιοδικό «Παρακαταθήκη» τεύχος 48, Μάιος - Ιούνιος 2006)

της Ελένης Ανδρουλάκη, Καθηγήτριας

1. Η έννοια της θεραπείας
Έχετε σκεφτεί ποτέ πόση αλλοίωση υφίστανται οι γλωσσικοί όροι σήμερα; Πόσο έχουν απομακρυνθεί οι λέξεις από το περιεχόμενό τους; Πώς κατέληξε η λέξη θεραπεία να σημαίνει οτιδήποτε άλλο εκτός από έγκυρη, επιστημονική, ιατρική πράξη; Κάθε αμφιλεγόμενη πρακτική, κάθε παράλογη κι επικίνδυνη μέθοδος αποκαλείται σήμερα «θεραπεία». Οι μελετητές της Νέας Εποχής βέβαια έχουν από καιρό επισημάνει ότι η «θεραπεία» βρίσκεται στο κέντρο της Νέας Εποχής, της οποίας βασικό δόγμα είναι «μπορούμε να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας, τους άλλους, την ανθρωπότητα, τον πλανήτη μας». Οι άνθρωποι της Νέας Εποχής αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται «θεραπευτές», «φωτισμένοι», «ευλογημένες υπάρξεις», «εργάτες του φωτός». «Είμαι ένα με το φως. Είμαι γεμάτος με φως. Είμαι φωτισμένος από το φως. Είμαι το φως του κόσμου» [1]. Άνθρωποι που βιώνουν υποκειμενικές, παραπλανητικές εμπειρίες πραγματοποιούν πάμπολλες ψευδοθεραπείες, διακηρύσσοντας υπεροπτικά ότι συνεργάζονται «με το Θεό, τη θεότητα, τους Αγγέλους, την Ανώτερη Δύναμη, το Σύμπαν, την Ενέργεια κτλ για το καλό όλης της ανθρωπότητας». Άνθρωποι που κινούνται ταχύτατα μέσα από συγκεκριμένα, οργανωμένα δίκτυα για να προσελκύσουν πλήθος, συχνά απληροφόρητων οπαδών-θυμάτων.

Παρασκευή 16 Ιουλίου 2010

Τα κόκκαλα της Μπουμπουλίνας τρίζουν...

Το Λιμενικό Σώμα έστειλε τελεσίγραφο να ξηλωθούν τα καρνάγια των Σπετσών! Οι Σπετσιώτες έχουν εξαγριωθεί και θεωρούν το τελεσίγραφο ως άδικο, ανήθικο και πατριδοκτόνο.

Ένα μπουρλότο έσκασε στα ιστορικά καρνάγια όπου φτιάχτηκε ο πολεμικός στόλος της Επανάστασης.
Το Λιμενικό Σώμα διατάζει τους ξυλοναυπηγούς των Σπετσών να διακόψουν αμέσως τις εργασίες τους και ν’αδειάσουν τον τόπο εντός 30 ημερών. Κάτι που είναι πρακτικά ανέφικτο...
Διαβάστε περισσότερα στο spetses.wordpress.com

Πέμπτη 15 Ιουλίου 2010

Θυσία στο βωμό σκοπιμοτήτων το νέο βιβλίο Ιστορίας της Στ' Δημοτικού


Διαβάζουμε σε δημοσίευμα του Paideia.gr (12 Μαΐου 2010):

"Ο κύκλος των «χαμένων» βιβλίων Ιστορίας για την ΣΤ’ Δημοτικού δείχνει να ολοκληρώνεται. Πληροφορίες αναφέρουν πως η νέα ηγεσία του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ακολουθώντας προφανώς οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, έχει αποφασίσει να παραπέμψει στις καλένδες το νέο βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού που εδώ και δυόμισι περίπου χρόνια έχει ανατεθεί κατόπιν διαγωνισμού σε επιστημονική ομάδα υπό τον καθηγητή του ΑΠΘ κ. Ιωάννη Κολιόπουλο.

O λόγος προφανής αλλά και έωλος. Οι επιστημονικές απόψεις της συντακτικής ομάδας περί της σπουδαιότητας της εθνικής συνείδησης δεν ανταποκρίνονται στο νέο πνεύμα αποστολής της εκπαίδευσης που η κ. Διαμαντοπούλου και οι συνεργάτες της οραματίζονται για το ρόλο του σχολείου. Αδυνατώντας όμως να απορρίψουν με επιστημονικά κριτήρια το συγκεκριμένο εγχειρίδιο, έχουν «ανακαλύψει» δήθεν παιδαγωγικές του αδυναμίες.

Πρόκειται εμφανώς για ιδεολογική απόφαση, για την οποία αναζητείται ακόμη το λογικοφανές περιτύλιγμα. Προάγγελο των εξελίξεων αυτών αποτελεί συνέντευξη που η κ. Διαμαντοπούλου έδωσε τον περασμένο Μάρτιο στον ραδιοφωνικό σταθμό 9,84 υποστηρίζοντας (ανακριβώς) πως η συγγραφική ομάδα δεν έχει ακόμη καταθέσει το σύνολο του έργου. Όπως μάθαμε η συγγραφική ομάδα έχει ήδη απαντήσει στις αιτιάσεις αυτές με πολυσέλιδο υπόμνημά της στο οποίο επισημαίνει τις αντιφάσεις και τις σκοπιμότητες των κριτών. Εμείς όμως πιστεύουμε πως ήρθε η ώρα η συντακτική ομάδα να σπάσει τη σιωπή της και να παρουσιάσει τις θέσεις της. Το χρωστά άλλωστε στην ελληνική κοινωνία."       Πηγή: paideia.gr.blogspot