Μεταφερθήκαμε...

Μεταφέραμε το ιστολόγιό μας

σε νέα διεύθυνση:

neaproia.wordpress.com

Δύο οι ευνοημένοι της Ιστορίας

Γράφει ο Χρήστος Γιανναράς στην εφημερίδα Καθημερινή (11/7/10):

"Ορος-προϋπόθεση της αντιπροσωπευτικής - κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι να υπάρχουν κόμματα. Ποιος θέτει τους όρους για να λειτουργήσει η δημοκρατία; Τους θέτει το σύνταγμα. Αρα το σύνταγμα, ως θεσμικό δεδομένο (γενεσιουργός της δημοκρατίας σύμβαση - συμφωνία - έκφραση του λαϊκού σώματος), είναι υπέρτερο των κομμάτων. Δεν προηγούνται τα κόμματα για να καθορίσουν την οργάνωση και λειτουργία της δημοκρατίας, προηγείται το σύνταγμα που επιβάλλει τους όρους ύπαρξης και λειτουργίας κομμάτων. Το σύνταγμα το συντάσσει Συντακτική Εθνοσυνέλευση με εντολοδόχους του λαού εκλεγμένους γι’ αυτόν ειδικά τον σκοπό.

Στην Ελλάδα την αυτοπροστασία του το σύνταγμα (την επαγρύπνηση και τον έλεγχο για τη συνεπή τήρηση των διατάξεών του) την ταυτίζει με τον «πατριωτισμό των Ελλήνων», δεν την εμπιστεύεται στον «πατριωτισμό των κομμάτων» (που είναι σχήμα οξύμωρο, αφού τα κόμματα εκφράζουν συμφέροντα ταξικά, συντεχνιακά, επαγγελματικές επιδιώξεις εξουσίας). Αν ένα κόμμα παραβιάζει ή αθετεί αρχές ή διατάξεις του συντάγματος, το σύνταγμα επιτάσσει να αντιδράσει ο πατριωτισμός του λαού για να προστατεύσει τη δημοκρατία...

Γλωσσική κατάκτηση και κοινωνικός αποκλεισμός

Από την Καθημερινή (18/7/2010)

Γράφει ο Ευθ. Φοίβου Παναγιωτίδης*

Πριν από λίγο καιρό, η Τίνα Σταύρου των Δρόμων Ζωής μού μιλούσε για το αθόρυβο και ζωτικό έργο της εθελοντικής οργάνωσης, που ασχολείται με τα παιδιά από τη Θράκη που ζούνε στο Γκαζοχώρι. Ενώ συζητούσαμε, μου είπε για μια αξιοσημείωτη αλλαγή που συνέβη στη γειτονιά τα τελευταία χρόνια. Δεν μιλάμε φυσικά για τη μετατροπή της γειτονιάς από άβατη φτωχογειτονιά σε μέγα διασκεδαστήριο, αλλά για ένα φαινόμενο πολύ πιο καθοριστικό για τη ζωή των κατοίκων της: ένα φαινόμενο όπου η πολιτική συναντάει τη γλωσσική ανάπτυξη...

Ξέσπασε κρίση με αφορμή τη διεκδίκηση της βραχονησίδας Ύμια...

Ευχαριστούμε το φίλο που μας έθεσε υπόψη ένα άρθρο της εφημερίδας Παρόν (18/7/2010):

"Ο... συνωστισμός στη Σμύρνη, της κυρίας Ρεπούση, στο περιβόητο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ΄ τάξης Δημοτικού, που αναγκάστηκε η κυβέρνηση Καραμανλή, μετά τον γενικό ξεσηκωμό, να το αποσύρει (και ο αθηναϊκός λαός την κυρία Γιαννάκου), φαντάζει πταίσμα μπροστά στο εθνικό
έγκλημα που διαπράττουν οι συγγραφείς αλλά και οι αξιολογητές του βιβλίου της Γ΄ Γυμνασίου «Νεώτερη και Σύγχρονη Ιστορία», όπου εκεί μαθαίνουν τα παιδιά μας κι εμείς ότι τα Ύμια δεν ανήκουν στην Ελλάδα, αλλά τα... διεκδικούμε μαζί με την Τουρκία!

Συγκεκριμένα, στη σελ. 163 για την τουρκική πολεμική επιχείρηση κατάληψης της ελληνικής βραχονησίδας τον Γενάρη του 1996, γράφονται επί λέξει τα εξής:

Ελλάς, το τρελοβάπορο

Στίχοι: Οδυσσέα Ελύτη
Μουσική: Δημήτρης Λάγιος

H "ειρηνική επιθετική στρατηγική" της Τουρκίας

Tου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Τα τουρκικά πλοία Πίρι Ρέις και Τσεσμέ, αφού ολοκλήρωσαν έναν γύρο ερευνών στην Ανατολική Μεσόγειο και το Θρακικό Πέλαγος αντίστοιχα, επέστρεψαν στα λιμάνια τους, χωρίς να αποκλείεται όμως η επανεμφάνισή τους σύντομα, αφού η Τουρκία έχει εκδώσει νόταμ για έρευνες του Πίρι Ρέις μέχρι τις 20 Αυγούστου. Με τις έρευνες ιδίως του Πίρι Ρέις, η Τουρκία έκανε ένα βήμα προς την εγγραφή δικαιωμάτων σε μια περιοχή της Μεσογείου τα οικονομικά δικαιώματα επί της οποίας ανήκουν με σαφήνεια στην Ελλάδα και την Κύπρο και η οποία, υποστηρίζουν καλά πληροφορημένες πηγές, διαθέτει πιθανώς πολύ μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων...

Τα ύδατα της Στυγός ίσως σκότωσαν το Μέγα Αλέξανδρο

Γράφουν Τα Νέα (20/7/2010):

ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ τοξικό βακτήριο από τα ύδατα της Στυγός, ενός από τους ποταµούς που κατά την ελληνική µυθολογία οδηγούσαν στον Κάτω Κόσµο, µπορεί να κρύβεται πίσω από τον πρόωρο θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, σύµφωνα µε οµάδα επιστηµόνων. Οι ερευνητές θα παρουσιάσουν τη µελέτη τους την επόµενη εβδοµάδα στο διεθνές συνέδριο τοξικολογίας που θα φιλοξενήσει φέτος η Βαρκελώνη και κατέληξαν σε αυτό το συµπέρασµα ρίχνοντας το φως της σύγχρονης γεωλογίας και τοξικολογίας σε πληροφορίες που προέρχονται από την αρχαία γραµµατεία. 

Αρχαίες πηγές

Οπως επισηµαίνουν, τόσο ο Ησίοδος όσο και ο Παυσανίας αναφέρουν στα κείµενά τους ότι τα ύδατα της Στυγός ήταν δηλητηριώδη. Σύµφωνα µε τη µυθολογία, οι θεοί έδιναν όρκους στη Στύγα και εάν τους παραβίαζαν έπιναν από αυτά τα ύδατά της ως τιµωρία.

Ο Ησίοδος γράφει ότι όποιος έπινε από τα νερά του ποταµού δεν µπορούσε να κινηθεί, να αναπνεύσει και να µιλήσει για έναν χρόνο. Παρόµοια συµπτώµατα είχε εµφανίσει και ο Μέγας Αλέξανδρος. Αρχικά παρουσίασε υψηλό πυρετό και κοιλιακό άλγος και µπορούσε να κινήσει µόνο τα µάτια του και τα χέρια του πριν πέσει τελικά σε κώµα. 

Δηλητηρίαση

Η υπόθεση της δηλητηρίασης είχε απορριφθεί από πολλούς επιστήµονες καθώς την εποχή του Αλεξάνδρου υπήρχαν ελάχιστα δηλητήρια που προκαλούσαν υψηλό πυρετό. Δεδοµένου, όµως, ότι τα συµπτώµατα που παρουσίασε µοιάζουν µε αυτά που, σύµφωνα µε τη µυθολογία, εµφάνιζαν και οι θεοί όταν έπιναν από τα ύδατα της Στυγός, η δρ Αντριαν Μέιγιορ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήµιο του Στάνφορντ, θεωρεί ότι η υπόθεση της δηλητηρίασης από ένα φυσικό δηλητήριο είναι απολύτως βάσιµη.

Πηγή

Η χειρότερη κρίση...

Ευχαριστούμε το φίλο που μας έστειλε αυτό το κείμενο από το troleatzis (20/5/2010):

Απόγευμα. Διπλό λεωφορείο από Γλυφάδα για κέντρο. Φίσκα. Οι όρθιοι κρεμασμένοι από τις χειρολαβές. Οι καθισμένοι έκλειναν τα μάτια κατάκοποι από δουλειά και έγνοιες. Μέσα κατήφεια κι ιδρώτας. Από τα ανοιχτά παράθυρα αύρα και καυσαέριο. Σε μια στάση επιβιβάστηκε μια μεγάλη παρέα εφήβων. Απλώθηκαν σπρώχνοντας άγαρμπα τους ήδη στριμωγμένους. Από την άμμο που σκόρπισαν σε κάθε τους κίνηση φαινόταν ότι επέστρεφαν από μπάνιο στη θάλασσα. 'Αρχισαν να φωνάζουν. Για την ακρίβεια να ουρλιάζουν. Η εθνική μας λέξη επανερχόταν σε κάθε φράση υποκαθιστώντας ονόματα, επίθετα, ουσιαστικά, ρήματα. Δεν ήταν κουβέντα αλλά παραλήρημα. Υστερία διανθισμένη με άναρθρες κραυγές που ξεσήκωναν τα εξωπραγματικά γέλια των υπόλοιπων της αγέλης.

Η μόνη αντίδραση στην εισβολή, απειροελάχιστες συσπάσεις ενόχλησης στα πρόσωπα των επιβατών. Και ερμητικό κλείσιμο στο καβούκι του ο καθένας. Καρτερικά. Ώσπου κάποιος δεν άντεξε. Ήταν γύρω στα εξηνταπέντε με εβδομήντα. Στον τόνο παράπονου κι όχι της επίπληξης, με χροιά απελπισίας, είπε χαμηλόφωνα στον έφηβο που στεκόταν δίπλα του και έκανε το μεγαλύτερο σαματά: “Βρε αγόρι μου κουφός είσαι και φωνάζεις έτσι; Πιο σιγά σε παρακαλώ, δεν αντέχουμε. Κουρασμένοι άνθρωποι είμαστε.”

Οι επιβάτες αναθάρρησαν για μια στιγμή, πιστεύοντας ότι θα έπιαναν τόπο τα λόγια του. Τα ουρλιαχτά σταμάτησαν για δευτερόλεπτα για να συνεχίσουν επιδεικτικά εντονότερα από πριν. Στάση τη στάση η αγέλη άρχισε να αποδεκατίζεται. Τελευταίος έμεινε ο έφηβος που δέχτηκε την παράκληση του ηλικιωμένου. Επιτέλους ήσυχος. Το μόνο που έκανε ήταν κάποιες περίεργες, ανεξήγητες γκριμάτσες με το στόμα του.

Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

Ο ηλικιωμένος δεν είδε τη χειρονομία. Στεκόταν ακίνητος στη θέση του σαν να μην μπορούσε να πιστέψει αυτό που μόλις είχε συμβεί. Μόνο όταν έκλεισε η πόρτα και το λεωφορείο ξεκίνησε, έβγαλε από την τσέπη του με αργές κινήσεις ένα υφασμάτινο άσπρο μαντήλι. Όλοι τριγύρω που είχαν δει τη σκηνή στράφηκαν προς άλλες κατευθύνσεις, αφήνοντάς τον διακριτικά μόνο να σκουπίσει πρώτα το μάτι, μετά το μάγουλό του και τέλος το πουκάμισό του. Ύστερα το δίπλωσε προσεκτικά στα τέσσερα, στα οχτώ, στα δεκάξι. Μέχρι το τέρμα δεν σήκωσε το κεφάλι. Το βλέμμα του έμεινε προσηλωμένο στα δάχτυλα που τρέμοντας έστριβαν τις άκρες του υγρού μαντηλιού.

Κανένας δεν σχολίασε, κανένας δεν είπε κουβέντα. Μόνο μετά από αρκετή ώρα, ανηφορίζοντας πια τη Συγγρού κάποιος μουρμούρισε: “Αυτή είναι η χειρότερη κρίση...” Η φωνή του όμως σκεπάστηκε από τη σειρήνα ενός ασθενοφόρου.

Πηγή

Το θερινό ημερολόγιο του Γιώργου Παπανδρέου

Διαβάζουμε στη LIFO

Από τον "Πιτσιρίκο"

1 Αυγούστου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, είναι ο πρώτος μου Αύγουστος ως πρωθυπουργός. Ελπίζω να μην είναι και ο τελευταίος. Είναι ωραίο να είσαι πρωθυπουργός της Ελλάδας, γιατί όλες τις αποφάσεις τις παίρνει η «τρόικα» και εσύ μπορείς να κάνεις βόλτες και να ασχολείσαι με ταθαλάσσια σπορ. Πάντα τις αποφάσεις για την Ελλάδα τις έπαιρναν οι ξένοι, αλλά είμαι ο πρώτος που το θεσμοθέτησε και το ανακοίνωσε επίσημα στον ελληνικό λαό. Κάποιος έπρεπε να τους πει την αλήθεια. Τους ξεκαθάρισα επίσης πως βρισκόμαστε σε καθεστώς μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Είναι υπερτιμημένη η εθνική κυριαρχία∙ άλλωστε, εγώ είμαι σοσιαλιστής -άρα και διεθνιστής- και δεν τα πάω καλά με τους εθνικισμούς. Ξέχασα να σου πω πως είμαι στην Πάρο και τα περνάω τέλεια. Έκανα κανό, windsurfing, βάρη, ποδήλατο, bungee jumping και θαλάσσιο σκι. Ήθελα να κάνω και τον γύρο του νησιού τρέχοντας, αλλά με γιουχάρανε κάτι γριές στο Πίσω Λιβάδι και αναγκάστηκα να σταματήσω.

2 Αυγούστου

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, επιστρέψαμε από την Πάρο τα ξημερώματα με το πλοίο της γραμμής. Το ΠΑΜΕ είχε αποκλείσει το λιμάνι του Πειραιά και δεν άφηνε τους επιβάτες να αποβιβαστούν. Βούτηξα στη θάλασσα από το κατάστρωμα, έκανα μακροβούτι και βγήκα στην ξηρά, χωρίς να με πάρει κανείς είδηση. Βέβαια, η μπόχα από τα σκατόνερα του λιμανιού έχει ποτίσει όλο μου το κορμί και αναγκάστηκα να αναβάλω όλα τα ραντεβού μου.